Wacław Kisielewski Videos
polnischer Pianist und Jazzmusiker
- Klavier
- klassische Musik
- Polen
- Jazzmusiker, Pianist, Komponist
Letzte Aktualisierung
2024-05-14
Aktualisieren
Marek Tomaszewski Wacław Kisielewski Felix Mendelssohn 1968 2012
Provided to YouTube by WM Poland/WMI Symphony No. 4 in A Major, Op. 90, MWV N16 "Italian" (Excerpt) · Marek Tomaszewski · Wacław Kisielewski Marek i Wacek: Duet fortepianowy ℗ 1968, 2012 Polskie Nagrania Piano: Marek Tomaszewski Piano: Wacław Kisielewski Composer: Felix Mendelssohn Auto-generated by YouTube.
Vacek Paganini Marek Tomaszewski Waclaw Kisielewski 1973
Marek & Vacek (Marek Tomaszewski & Waclaw Kisielewski) - Capriccio in Beat (Paganini Variation) - 1973 - stereo. Stereo reconstruction, remastering and montage by Vladimir Mastica (VM).
Domenico Scarlatti Ryszard Bakst Zbigniew Drzewiecki Hoffman Chopin Leonard Bernstein Prey Ulmann Kisielewski Weber Tansman Szymanowski Barbara Hendricks Hofmann Paderewski Boston Symphony Orchestra Warsaw Autumn 1972 1975 1989 1991
Scarlatti Sonatas in A major L. 495, D major L. 424, D major L. 465 Marek Drewnowski - piano, rec. 1972 Pianist, professor at the Academy of Music in Lodz, where he runs piano classes. Drewnowski pursued his studies in Warsaw with Ryszard Bakst and Zbigniew Drzewiecki. After professor Drzewiecki's death he moved to Kraków , where he completed his studies at the PWSM in Jan Hoffman's class. He is the co-author (with I. Cywińska) of Enchantment of Frederic, a film about Frederic Chopin. The recording of Scarlatti's Twelve Sonatas in 1975 won him wide critical acclaim. After having listened to this interpretation of Scarlatti, Leonard Bernstein asked the pianist to perform with his Boston Symphony Orchestra. Marek Drewnowski has given concert performances in the foremost concert halls of the U.S., Europe and Japan. He took part in the 50th anniversary of the outbreak of World War II memorial concert, where he appeared with such celebrated artists as Leonard Bernstein, Barbara Hendriks, Herman Prey and Liv Ulmann. The concert was televised by numerous broadcasting companies to audiences all over the world. For his interpretation of Stefan Kisielewski's Piano concerto at the "Warsaw Autumn"Festival in 1991, he won the prestigious "Orpheus" Prize, awarded by the Music Critics Association. Marek Drewnowski's recordings feature Scarlatti's Sonatas, Weber's Piano concertos and a series of Chopin recordings (including a chamber version of his two piano concertos). Recently, he has recorded Tansman's Piano concerto and Szymanowski's 4th Symphony concertante. (culture.pl) MAREK DREWNOWSKI was born in Kolobrzeg, Poland and began playing the piano as a young child. He went on to study piano at the Warsaw Academy of Music with Ryszard Bakst and Zbigniew Drzewiecki. After Professor Drzewiecki's death, he moved to Krakow where he graduated from the local PWSM (High School of Music) as a student of Jan Hoffman. His first noticeable success, both within Poland and abroad, came with his recording of the 12 Piano Sonatas by Domenico Scarlatti, issued in 1975. After listening to this recording, Leonard Bernstein invited Mr. Drewnowski to perform with the Boston Symphony Orchestra. He went on to play concerts in some of the most splendid and famous concert halls in Europe, the United States and Japan. In September 1989 Mr. Drewnowski, alongside world-famous artists such as Leonard Bernstein, Barbara Hendricks, Herman Prey and Liv Ulman, participated in the performance of a solemn concert marking the occasion of the 50th anniversary of World War II. The entire event was broadcast by television stations throughout the world. In 1991 Mr. Drewnowski received the prestigious "Orpheus" award from the SPAM (Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Polish Artists and Musicians Association) Music Critics for his performance of the world premiere of Stefan Kisielewski's Piano Concerto at the Warsaw Autumn contemporary music festival. His recordings include Domenico Scarlatti's Sonatas, the Piano Concertos of C.M. von Weber released by FREQUENZ, ARTE, and a series of records with TONPRESS and of Chopin music and piano concertos in chamber form (quintet) which have been brought back to concert stages thanks to him. His recent recordings include Tansman's 2nd Piano Concerto and Szymanowski's 4th Symphony Concertante. He recorded Chopin's piano concertos and 19 waltzes on video compact for NVC Arts in London and New York. He received high critical acclaim for his recordings of Chopin's renowned Piano Concertos for BELOVED ENTERTAINMENT GROUP (Dinemec) in New York and for his recordings with EXTON (OCTAVIA records) in Tokyo. Mr. Drewnowski is the founder and manager of the Hofmann and I.J. Paderewski Festivals in Nalecow, as well as the the famous Chopin Soloists Quintet and Chopin Soloists Orchestra. He acted the role of Frederick Chopin in the movie, "The Chopin's Concert" ("Koncert Chopina") by Krzysztof Zanussi and co-produced the film, "The Fascination of Frederick" ("Oczarowanie Fryderyka") by Izabela Cywinska. Mr. Drewnowski is a professor at the Lodz Academy of Music in Poland and gives master classes all over the world. He is currently devoted to recording the piano concertos and other treasures from the work of W.A. Mozart in preparation for the 250th anniversary of Mozart's birth. Mr. Drewnowski is also known for his remarkable skills as a conductor. (chopin.nifc.pl)
Drzewiecki Kisielewski Panufnik Rowicki Wisłocki 1911 1924 1928 1933 1936 1937 1945 1950 1969
Maria Bilińska - Riegerowa +••.••(...)) „Wszystko w niej było ze szlachetnego kruszcu - jej charakter i talent. Wyjątkowe walory serca i umysłu, rzadkie połączenie subtelności i siły woli, jakaś wrodzona dystynkcja i prostota splatały się w harmonijną całość i w jej grze, i w ujmującej powierzchowności". (Eugenia Umińska) Urodziła się w Rzeszowie 2 lutego 1911 roku. Jej talent objawił się bardzo wcześnie. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła u matki, biorąc następnie prywatne lekcje u Kazimierza Mirskiego. Już w roku 1924 daje pierwszy publiczny występ, wykonując w Rzeszowie z towarzyszeniem orkiestry Koncert c-moll KV 491 Mozarta. Przeniósłszy się w roku 1928 do Krakowa, uczy się dalej pod kierunkiem Zbigniewa Dymmka i po pięciu latach studiów w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego uzyskuje dyplom z wyróżnieniem. W tym czasie poznaje Adama Riegera, pedagoga, pianistę i muzykologa, za którego wychodzi za mąż w 1936 roku. W latach 1933-36 regularnie uczestniczy w kursach mistrzowskich słynnego pedagoga Edwarda Steuermanna, ucznia Arnolda Schönberga. Kontynuuje studia w Warszawie w klasie Zbigniewa Drzewieckiego, uzyskując dyplom w roku 1937. „Pianistką o dużym polocie i wielkim odczuciu artystycznym była Marysia Bilińska, którą odziedziczyłem po Edwardzie Steuermannie” – pisał Drzewiecki w swoich wspokmnieniach. W tymże roku bierze udział w III Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Warszawie i otrzymuje dyplom honorowy, co przy bardzo silnej konkurencji było poważnym sukcesem. W latach okupacji występuje wielokrotnie na konspiracyjnych koncertach, grając najczęściej wyklętego przez hitlerowców Chopina. Kilkanaście razy gra w Krakowie i trzykrotnie w Warszawie, m.in. w tzw. „Kawiarni Bolesława Woytowicza". Już w parę miesięcy po wyzwoleniu Krakowa, 12.04.1945, daje w Filharmonii pierwszy recital chopinowski. „ Posiada piękną technikę palcową, świeży dźwięczny ton i niewątpliwy, rasowy temperament pianistyczny" - pisał Stefan Kisielewski. Powojenne pięciolecie to okres nadzwyczaj ożywionej działalności koncertowej. Nazwisko krakowskiej pianistki pojawia się na afiszach niemal wszystkich polskich filharmonii. Jeździ po kraju, wykonując m. in. Koncert A-dur Liszta, Koncert c-moll Mozarta, Andante Spianato z Polonezem Es-dur op. 22, Rondo à la Krakowiak op. 14 i Koncert f-moll Chopina a jej partnerami są czołowi dyrygenci, jak Wodiczko, Panufnik, Malawski, Rowicki, Wisłocki czy Mierzejewski. Wydarzeniem było polskie prawykonanie w roku 1950, w Krakowie, a potem w Katowicach i w Warszawie, III Koncertu fortepianowego Bartoka. Znani krytycy nie szczędzą pochwał: „Spośród młodszej generacji muzyków zajmuje ona bezsprzecznie jedno z czołowych miejsc. Doskonałe wczucie się w żywioł muzyki Chopina, piękne uderzenie... (J.Jasieński). W. Żuławski zachwalał jej „inteligencję, muzykalność i perlistą technikę". „Zachwycona publiczność wymusiła szereg bisów" (F. Dąbrowski). Znakomite recenzje drzemały aż do jej śmierci w szufladzie, nigdy ich nie wyzyskała dla reklamy. Była też zamiłowanym pedagogiem. Uczyła m.in. w Liceum Muzycznym i PWSM w Krakowie. „Ów wielki wpływ Pani Profesor (dziś to widzę jasno!) był natury etyczno artystycznej. Przede wszystkim uczyła mnie Pani Profesor niechęci do fałszu, pozoru (tzw. „efektowność", płytkość, łatwizna) a zamiłowania do Prawdziwej Sztuki, do Piękna. Stała się Pani Profesor dla mnie wzorem Człowieka Artysty w najgłębszym rozumieniu tych dwóch pojęć" ─ pisał później jeden z uczniów. Dla Polskiego Radia nagrywała bardzo często, głównie w latach 50.. Był to niestety okres w dziejach nagrań szczególnie niewdzięczny. Używano taśm marnej jakości i zapisany dźwięk ulegał dość szybko nieodwracalnym zniekształceniom. W rezultacie zmazaniu lub zniszczeniu uległa zdecydowana większość nagrań : przepadły m. in. wspaniałe Etiudy symfoniczne Schumanna, świetna interpretacja Bagatel Beethovena i utwory francuskich impresjonistów. Niniejsza płyta zawiera w większości nagrania archiwalne z działu dla zagranicy Polskiego Radia w Warszawie. Zwietrzałe nieco taśmy, mimo technicznej obróbki, w niewielkim tylko stopniu wymierzają sprawiedliwość pianistce w tym, co było może jej głównym atutem, tak często podkreślanym przez recenzentów: niezwykły, czysty dźwięk. Ale nagrania te dają pojęcie o jej sztuce interpretacji. Obce jej było wszelkie efekciarstwo i emocjonalny ekshibicjonizm, naturalnym biegiem rzeczy stroniła też od muzyki, w której uczucia są „na wierzchu". W jej grze odnajdujemy stopienie w jedność pierwiastków lirycznych, dramatycznych, wirtuozowskich; śpiewność kantyleny i całkowite panowanie nad techniką; pietyzm wobec tekstu, powściągliwość ekspresji, oszczędne rubato a jednocześnie naturalną giętkość i swobodę.
oder
- Zeitleiste: Komponisten (Europa). Interpreten (Europa).
- Indizes (in alphabetischer Reihenfolge): K...