Iannis Xenakis Kassandra Video
Ultimo aggiornamento
2024-05-11
Aggiorna
Iannis Xenakis Larson Schick 1987
Iannis Xenakis - Kassandra, for baritone and percussion (1987) Baritone - Philip Larson Percussion - Steven Schick Join the Score Video Creator Discord Server: (http•••) PATREON - Pay a small monthly fee and gain access to my online score library, full of rare scores that I have used in videos - (http•••) PAYPAL - Donations of any amount welcome! - (http•••)
Iannis Xenakis Gerke 1975 1981 1987 1989 2021
Martin Gerke, Bariton- Psalterion | Zither N.N., Cembalo Alexandros Giovanos, Schlagzeug Iannis Xenakis zum 20. Todestag – das Schlagwerk Iannis Xenakis Komboi (1981) for amplified harpsichord and percussion solo Rebonds (1987 / 1989) pour percussion solo Kassandra (1987) pour baryton (amplifié), psaltérion et percussion Psappha (1975) for percussion solo Kein zweiter Komponist der Moderne hat die Schlagzeugmusik so umfassend bedacht und gleichzeitig ihr Vokabular derart revolutioniert wie Xenakis. Seine Werke sind technisch überaus anspruchsvoll; ihm war klar, dass seine Musik in ihrer Entstehungszeit - vor allem in den Solowerken - nur zu 65% spielbar ist, war aber auch selbstbewusst: in 10 Jahren, sagte er, wird es einen geben, der 80% spielt, in 20 Jahren ein anderer 95% ...
Iannis Xenakis Dufour Lacroix Théâtre Conservatoire 2013
Xenakis Extremis Soirée choc. L'ECM+ reprend ici un programme à succès avec quatre œuvres de Xenakis dans toute leur splendeur instrumentale, vocale, électroacoustique et graphique. Aux déchirures de Mycène Alpha projetées sur grand écran, répondent les performances extrêmes du brillant percussionniste Olivier Maranda qui propose de nouvelles techniques d'interprétation d'œuvres réputées « injouables ». Le baryton Vincent Ranallo se joint ensuite à lui pour Kassandra, véritable rareté qui réunit ce duo inusité dans le délire d'une prêtresse hallucinée. Tout en contraste, le duo conclut avec Peindre le cri de Gabriel Dufour-Laperrière « qui explore l'âme humaine dans des sons à deviner, à imaginer. » (A. Ronfard) PROGRAMME : Iannis Xenakis, Rebonds, Mycenae Alpha, Psappha et Kassandra Gabriel Dufour-Laperrière, Peindre le cri Solistes Olivier Maranda, percussion Vincent Ranallo, baryton Concepteurs Véronique Lacroix, direction artistique Alice Ronfard, mise en espace Jean-François Blouin, diffusion En coproduction avec : Festival MNM Vendredi 1 mars 2013, 21h00 Théâtre rouge du Conservatoire 4750 Henri-Julien, Montréal
Iannis Xenakis Simons Een Voet Graf Hen Jong 1922 1965 1976 1987 1992 1995 2001
Het muzietheater ORESTEIA van IANNIS XENAKIS +••.••(...)) werd in het kader van het Festival Nieuwe Muziek 1995 in de Grote Kerk te Veere uitgevoerd in de regie van Johan Simons. In 1965/68 componeerde Iannis Xenakis zijn Oresteia voor een opvoering in Ypsilanti (Amerika). In 1976 componeerde Xenakis de Oresteia-Suite – een orkest-versie voor ensemble bestaande uit 10 blazers, cello en 2 slagwerkers, koor en solisten. Deze suite bestaat uit 3 delen: Agamemnon, Choephores en Eumenides, Tussen 1987 en 1992 voegde Xenakis daar nog 3 stukken aan toe: de slagwerksolo Rebons en twee stukken voor bariton en slagwerk: Kassandra en La Déese Athéna (in de uitvoering in Veere werd de bariton vervangen – met toestemming van Iannis Xenakis – door de sopraan Jannie Pranger). In zijn versie van de trilogie (458 voor Christus) volgt Xenakis de schrijver Aischylos +••.••(...)) op de voet. Het eerste deel opent met de slagwerksolo Rebons, waarmee de ondergang van Troje en de terugkeer van Agamemnon (Johan Simons) worden aangekondigd. Dan volgt Agamemnon, voor koor, solist en orkest. Het koor, de inwoners van Mykene, prijst Zeus. Dit deel wordt onderbroken door Kassandra, waarin Kassandra in een dialoog met een oude man, die namens de inwoners van Mykene, het woord voert. Aan dit deel wordt Klytaimnestra, Elsie de Brauw, de vrouw van Agamemnon toegevoegd. Daarna volgt het tweede deel van de trilogie Choephores, Offerplengsters, voor koor, solisten en orkest. Orestes, Elektra en de vrouwen van het paleis staan bij het graf van Agamemnon en smeken de goden om hulp bij hun wraak. Aan dit deel wordt Kilissa, gespeeld door Elsie de Brauw, toegevoegd, zij speelt de slavin die Orestes als kind heeft verzorgd. In het derde deel Eumenides, de Welgezinden, voor koor, solisten, jongenskoor, soliste en orkest, roepen de Erinyen om wraak op Orestes, die hen door bemiddeling van de god Apollo is ontsnapt. Dan wordt dit deel onderbroken door La Déese Athéne, waarin de god Athena, gespeeld door Elsie de Brauw, voor altijd de rechtbank instelt. Rolverdeling/Spel/Zang: Elsie de Brauw – Klytaimnestra, Klitissa en Apollo. Jannie Pranger – Kassandra en Athena. Johan Simons – Agamenoon. Jeo de Nijs en Elian Smits – toneelbeeld. Monika de Jong en Dirkje Abbenes – kostuums. Tom Blokdijk – teksten, dramaturgie.Govert Mingelen – dirigent jongenskoor. Huub Kerstens – dirigent Johan Simons – regie. Hans Hulscher – regie voor de NPS TV.
o
- Le più grandi canzoni classiche e lieder
- Opere essenziali: era moderna e contemporanea
- Indici (per ordine alfabetico): K...