Georg Kaspar Wecker Vidéos
compositeur allemand
Commémorations 2025 (Décès: Georg Kaspar Wecker)
- orgue
- Allemagne
- compositeur ou compositrice, organiste
Dernière mise à jour
2024-05-21
Actualiser
Johann Pachelbel Pelo Georg Caspar Wecker Charles Theodore Pachelbel Graus 1653 1670 1673 1678 1683 1684 1690 1695 1699 1706
Johann Pachelbel (Nuremberg, 1 de setembro de 1653 — Nuremberg, 9 de março de 1706[1]) foi um músico, organista, professor e compositor alemão do estilo barroco. Compõe um grande acervo de música sacra e secular, e suas contribuições para o desenvolvimento do prelúdio coral e fuga dão-lhe lugar entre os mais importantes compositores da época barroca.Entre as obras mais célebres do compositor estão o Cânone em Ré Maior e Fugas para Magnificat. Johann Pachelbel (alemão, pron.['johan ˈpaxl̩bɛl]; em inglês, pron.[ˈpɑːkəbɛl];[2]), nascido na cidade alemã de Nuremberg, e, batizado em 1 de setembro de 1653 na mesma localidade, Johann Pachelbel cresceu numa região culturalmente ativa na época. Desde cedo, demonstrou talento e, incentivado pelo pai, iniciou os estudos com o músico Heinrich Schwemmer e, posteriormente, com o organista Georg Caspar Wecker. A excelente habilidade musical o levou, aos 15 anos, para a Universidade de Altdorf. Por lá, foi organista em Lorenzkirche, abandonando o cargo menos de um ano depois, por falta de dinheiro. Na primavera de 1670, matriculou-se no Gymnasium Poeticum, em Regensburg para prosseguir seus estudos de música com Kaspar Prentz, mestre que o apresentou à música italiana. Em 1673, Pachelbel decidiu voltar para Viena, onde passaria alguns anos como vice-organista da Catedral de Santo Estevão e depois, um ano como organista da corte em Eisenach, na Alemanha. Em junho de 1678, Pachelbel foi nomeado organista da Protestant Predigerkirche, em Erfurt, onde permaneceu por 12 anos. No decorrer deste período, alcançou sucesso extraordinário como organista, compositor e professor. Casou-se duas vezes. Ele perdeu a primeira esposa e o filho contaminados pela peste, em 1683, e casou-se novamente em 1684. Pachelbel, carta autografadaDepois de deixar Erfurt em 1690, passou breves períodos como organista em Stuttgart e Gota. No verão de 1695, voltou à sua Nuremberg natal para trabalhar os últimos 11 anos de sua vida, como organista na Igreja St. Sebalduskirche. Em 1699, produziu a importante coleção de seis árias, Hexachordum Apollinis, para órgão. Pachelbel Johann morreu, aos 53 anos, no dia 3 de março de 1706, mas acredita-se que ele tenha sido enterrado no dia 9. Deixou dois filhos, Wilhelm Hieronymous Pachelbel e Charles Theodore Pachelbel, ambos músicos e organistas. De religião protestante, foi notavelmente compositor para órgão, predominantemente para músicas religiosas da Igreja Protestante alemã, músicas as quais foram muito influenciadas por seu conhecimento em música religiosa Católica tanto da Áustria, bem como da Itália. Sua peça mais famosa é "Canon em Ré Maior", peça barroca até hoje interpretada por diversos músicos e orquestras, tornando-se até música-tema para filmes. Esta obra, mais do que seu compositor, alcançou fama mundial até os dias de hoje e atualmente é muito executada em casamentos por sua doçura e suavidade. Cânon (ou Kanon, em alemão) é uma peça musical de repetições feitas para 3 violinos e um violoncelo contínuo, ou seja, o 1º violino (ou primeira voz) inicia com parte da melodia, e depois de uma seqüência de acordes de I IV e V graus, este inicia outra parte no mesmo momento que o 2º violino inicia a mesma melodia já tocada pelo 1º, sendo que quando o 3º violino inicia a mesma melodia já tocada pelo 1º e 2º violinos, o 2º passa a tocar o que o 1º tocou, em suma, são blocos de quatro compassos tocados pelo 1º violino, os quais são repetidos pelos demais, tornando melodias harmonicamente sobrepostas.
Johann Pachelbel Cao Johann Jakob Froberger Johann Kaspar Kerll Girolamo Frescobaldi Alessandro Poglietti Bán Georg Caspar Wecker Kindermann Johann Staden Staden Giacomo Carissimi Tâm Hiếu Georg Muffat Haydn 1613 1653 1657 1669 1672 1673 1690 1706
HỌC ĐÀN GUITAR cùng Guitarist Nguyễn Bảo Chương Các bạn liên hệ ĐT: 079 780 6789 hoặc truy cập web site (http•••) #Pachelbel #CanoninD #GuitarClassic #GuitaristNguyễnBảoChương Johann Pachelbel Johann Pachelbel (phiên âm /ˈpækəlbɛl/, tiếng Đức IPA: [ˈpaxɛlbl̩], [ˈpaxl̩bɛl], hay [paˈxɛlbl̩]) (28 tháng 8 năm 1653 - 6 tháng 3 năm 1706) là một nhà soạn nhạc người Đức kiêm nghệ sĩ đàn organ thời kỳ Baroque và là một giáo viên, người đã đưa nền âm nhạc organ truyền thống miền nam nước Đức lên thời đỉnh cao. Ông sáng tác rất nhiều tác phẩm thánh ca và những đóng góp của ông cho dòng nhạc thánh ca và tẩu pháp đã giúp ông trở thành một trong những nhà soạn nhạc vĩ đại nhất thời trung Baroque. Các tác phẩm của Pachelbel giành được tiếng tăm lớn ở thời đại của ông. Ông có rất nhiều học trò và âm nhạc của ông đã trở thành hình mẫu cho các nhà soạn nhạc miền Nam và Trung nước Đức. Ngày nay, Pachelbel được biết đến nhiều nhất với nhạc phẩm bất hủ Canon, nhạc phẩm canon duy nhất mà ông sáng tác. Ngoài canon, ông còn có những tác phẩm nổi tiếng khác như the Chaconne in F minor, the Toccata in E minor cho đàn organ, the Hexachordum Apollinis cho thể loại đàn dùng bàn phím. Các tác phẩm âm nhạc của Pechelbel chịu ảnh hưởng của các nhà soạn nhạc Đức như Johann Jakob Froberger và Johann Kaspar Kerll, các nhà soạn nhạc Ý như Girolamo Frescobaldi và Alessandro Poglietti, các nhà soạn nhạc Pháp và các nhà soạn nhạc của âm nhạc truyền thống vùng Nürnberg. Âm nhạc của Pechelbel được biết đến với sự đơn giản, nhẹ nhàng mang phong cách đối âm vô phức. Johann Pachelbel sinh năm 1653 tại Nuremberg trong một gia đình thuộc tầng lớp trung lưu, ông là con trai của Johann (Hans) Pachelbel +••.••(...) tại Wunsiedel, Đức), một người bán rượu và vợ thứ Anna (Anne) Maria Mair. Ngày sinh của Pachelbel cho đến nay vẫn chưa được biết đến, do ông được làm lễ rửa tội vào ngày 1 tháng 9, nên có thể ông được sinh vào cuối tháng 8. Thời trẻ, Pachelbel học nhạc cùng với Georg Caspar Wecker, nghệ sĩ organ và hợp xướng của nhà thờ Sain Sebald. Có nguồn tin cho rằng Pachelbel cũng đã học nhạc với Heinrich Schwemmer, nhạc sĩ và cũng là giáo viên âm nhạc trong cùng nhà thờ đó và cũng là giáo viên dạy nhạc của trường Nuremberg, nhưng nguồn tin này vẫn chưa rõ ràng. Dù thế nào đi nữa thì cả Wecker và Schewemmer cũng từng là học trò của Johan Erasmus Kindermann, một trong những người sáng lập nên nền âm nhạc dân gian Nuremberg đồng thời cũng là học trò của Johann Staden. Pachelbel bắt đầu học tiểu học tại St. Lorenz Hauptschule và Auditorio Aegediano tại Nürnberg, đến năm 1669 thì trở thành sinh viên của Đại học Altdorf, tại đây ông đã được bổ nhiệm làm nghệ sĩ organ cho nhà thờ St. Lorenz trong cùng năm đó. Tuy nhiên những khó khăn về tài chính đã buộc ông phải rời trường sau chưa đến một năm nhập học. Tuy nhiên ông cũng đã nhận học bổng theo học ở trường Gymnasium Poeticum tại Regensburg khi hội đồng của trường thực sự ấn tượng với năng khiếu âm nhạc của ông. Tại đây, Johan Pachelbel được cho phép học thêm nhạc ở ngoài nhà trường. Thầy dạy ông lúc này là Kaspar Prentz, người từng một thời là học trò của Johann Kaspar Kerll, đây là người chịu ảnh hưởng từ các nhà soạn nhạc Ý như Giacomo Carissimi. Đó cũng cho là lý do vì sao âm nhạc của Johan Pachelbel mang nhiều phong cách nhạc Ý thời kì Baroque cũng như âm nhạc nhà thờ. 1673–1690: Sự nghiệp (Viên, Eisenach, Erfurt)[sửa | sửa mã nguồn] Prentz chuyển đến Eichstätt năm 1672, trong giai đoạn này ít có tài liệu viết về cuộc đời Pachelbel do vậy người ta không rõ ông vẫn ở lại Resensburg cho đến năm 1673 hay cùng ra đi cùng lúc với người thầy. Năm 1673, Pachelbel sống ở Viên (Viên) và làm người chơi organ phụ tại thánh đường Saint Stephen lừng danh. Lúc đó Viên đang là trung tâm của vương quốc Habsburg và rất có tầm quan trọng về văn hóa, âm nhạc thống trị thị hiếu đương thời là nhạc từ Ý (Italia). Nhiều nhà soạn nhạc nổi tiếng đã làm việc ở đó và có nhiều người góp phần làm thay đổi truyền thống âm nhạc Âu Châu, đặc biệt có Johann Jakob Froberger là nhạc sĩ organ của cung đình Viên cho đến năm 1657 và sau đó là Alessandro Poglietti, có Georg Muffat và Johann Kaspar Kerll. Trong thời gian ở Viên có thể ông này quen biết hơn nữa có thể đã dạy Pachelbel vì người ta thấy trong nhạc của ông có dấu ấn của phong cách Kerll. Pachelbel sống ở Viên trong 5 năm, hấp thu âm nhạc của các nhạc sĩ Thiên Chúa giáo đến từ Ý và miền nam Đức, đó là nền âm nhạc tương phản với truyền thống âm nhạc Lutheran. Pachelbel giống Haydn ở một vài điểm như là Haydn cũng từng là nhạc sĩ chuyên nghiệp tại thánh đường Saint Stephen lúc trẻ cũng như đã hấp thụ âm nhạc của các nhạc sĩ nổi tiếng đương thời.
Johann Christoph Pachelbel Johann Sebastian Bach Georg Caspar Wecker Johann Kaspar Kerll Giacomo Carissimi 1653 1706
Hola amigos, les traigo en esta ocacion un arreglo para trompeta y organo de esta obra original para cuerdas. Trompeta:Eliseo Helguera Organo: Byron Reseña(Wikipedia): Johann Christoph Pachelbel (Núremberg, Sacro Imperio, 1 de septiembre 1653 - ibídem, 3 de marzo 1706), fue un destacado compositor, clavicembalista y organista alemán del periodo barroco. Se cuenta entre los más importantes músicos de la generación anterior a Johann Sebastian Bach, de cuyo padre fue amigo. Entre sus numerosas composiciones hay que mencionar su célebre Canon en Re mayor, escrito para tres violines y bajo continuo, obra que ha sido objeto de numerosas grabaciones. Además de componer una gran cantidad de obras sacras y seculares, contribuyó al desarrollo del preludio de coral y fuga, lo que le granjeó un lugar entre los compositores más importantes de la era barroca. A temprana edad, Pachelbel recibió clases de música de Heinrich Schwemmer, un profesor de música que posteriormente se convirtió en el cantor de la iglesia de San Sebaldo (Sebalduskirche). Algunas fuentes indican que Pachelbel también estudió con Georg Caspar Wecker, un organista perteneciente a la misma iglesia. Pachelbel también se le permitó estudiar música fuera del Gymnasium. Su maestro fue Kaspar (Caspar) Prentz, quien a su vez era alumno de Johann Kaspar Kerll. Puesto que este último estuvo muy influenciado por compositores italianos como Giacomo Carissimi, es probable que a través de Prentz, Pachelbel comenzara a desarrollar interés por la música italiana contemporánea.
Andreas Nicolaus Vetter Georg Caspar Wecker Johann Pachelbel Buttstedt Johann Sebastian Bach 1666 1683 1688 1690 1691 1734 1937 1989
Andreas Nicolaus Vetter (1666 – 1734) was a German organist and composer. He was born in Herschdorf, in present-day Thuringia. He first studied music with Georg Caspar Wecker in Nuremberg and was a student at the Rudolstadt Gymnasium from 1683 to 1688. He then moved to Erfurt to study with Johann Pachelbel, succeeding him as organist of the Predigerkirche when he left for Stuttgart in 1690; during this time, he may have attended the University of Erfurt. He was succeeded by J.H. Buttstedt in July 1691, when he went to Rudolstadt to take up a position as castle organist; he was later honoured with the appointments of Government Advocate, Church Procurator and Master Over The Page Boys. His surviving compositions are now few, since World War II led to the destruction of all his free organ compositions and a work for chorus and orchestra entitled Zum frohen Empfang Grossherzogs Carl Fürsten Primas. The manuscript Mus.40035 of the Deutsche Staatsbibliothek, Berlin, gave his name as the composer of variations eight and three of the organ partita on Allein Gott in der Höh' sei Ehr, BWV 771, once attributed to J. S. Bach; he may have been the composer of all seventeen verses. His surviving organ works, which are chorale settings in the tradition of the South German school, appear in the modern editions Orgelchoräle um Joh. Seb. Bach, ed. G. Frotscher (Leipzig, 1937), and Andreas Nicolaus Vetter (1666–1734): Koraalbewerkingen, ed. E. Kooiman (Hilversum, 1989). The manuscripts of many of these works were also lost in World War II. This work was formerly attributed to Johann Sebastian Bach as BWV 771 Source: Wikipedia ((http•••) Although originally written for Pipe Organ, I created this Interpretation of the Variation II of the Chorale Partita (BWV 771 No. 2) "Allein Gott in der Höh' sei Ehr'" (To God alone on high be glory) for Flute, Oboe & Cello.
ou
- chronologie: Compositeurs (Europe). Interprètes (Europe).
- Index (par ordre alphabétique): K...