Bogna Bartosz Vidéos
chanteuse polonaise
- mezzo-soprano
- Pologne
- artiste lyrique
Dernière mise à jour
2024-05-12
Actualiser
Reynaldo Hahn Hahn Benjamin Baker Lowe James Baillieu Fauré Schubert Mendelssohn Cheek Bayreuth Messager 1874 1875 1921 1922 1947 2015
Reynaldo Hahn +••.••(...)) - Piano Quintet in F-sharp minor (1921) I. Molto agitato e con fuoco [0:00] II. Andante, non troppo lento [12:39] III. Allegretto grazioso [23:06] Benjamin Baker & Bartosz Woroch, violin Adam Newman, viola Tim Lowe, cello James Baillieu, piano (2015) Reynaldo Hahn's Piano Quintet is a work in three movements typically lasting around 28 minutes. "Hahn’s Piano Quintet was composed in 1922 and published the following year. Its opening is fresh, agreeably direct and completely without preamble. The style is both comfortably eclectic and unashamedly retrospective: modulation techniques suggest the most youthful works of Fauré, such as his A major Violin Sonata, Opus 13 (1875/6), while the natural songwriter’s intermittent taste for unassuming chordal repetition in the piano accompaniment to overt thematic exposition suggests a remote debt to Schubert. The music—and in particular its fleet-footed but economical piano part—has a deft, lucid mobility and an economy of rhetorical gesture far less easy to achieve than it sounds. A Dvorák-like openness and quasi-vernacular charm comes and goes, while at other times the pianist’s indefatigable ripplings suggest Mendelssohn’s piano-trio writing. A memorably successful second subject gives place to resourceful examination of both principal ideas. F sharp major expansiveness asserts itself late on in the movement, only to be subverted by the almost tongue-in-cheek terseness of a final return to the minor. The slow second movement presents a soulful, song-like theme in C sharp minor. Fauré seems to preside more closely over the unhurried triple time and the instrumentation itself. Tritonal opposition of non-cadential dominant sevenths and ninths enhance the ‘sidestepping’ effect of key changes, perhaps reminding one that the youthful Fauré had pursued Wagner performances to Bayreuth and to England in company with Messager in the eighteen-eighties, and suggesting that Wagnerian technique (not generally very apparent in Fauré’s stylistic make-up) might nonetheless be a productive subliminal influence for the perceptive Fauré disciple. This movement remains predominantly introverted, ostensibly heading towards a climax but then relaxing into the idyllic retrospection of an unexpected F major episode (ushering in a change of time signature). The dominant pedal note underpinning this passage conveys a certain quasi-rustic wistfulness which again suggests the prayer-like sensibility of certain quiet Dvorák chamber movements. Subsequent features include string unison writing (typical of Fauré) at moments of heightened intensity, ingenious combination of the themes from both foregoing sections (and time signatures), and a reprise of the secondary paragraph, heard now a semitone lower than before. The movement reaches an unhurried conclusion in the key of C sharp major. The Quintet’s third and last movement plays a time-honoured ‘is-it-a-scherzo/intermezzo-or-a-finale?’ game, launching itself with amiable simplicity as another would-be rustic conception over a musette-like pedal note. As this proceeds it begins to admit a touch of melodic ‘neo-Baroquery’. This, in studiedly perverse combination with the homespun wistfulness of the initial conception, seems almost to suggest the improbable intrusion of some synthetically conceived public school song. More to the point, it conveys a shrewdly misleading impression of much more episodic and unassuming structural thinking than is actually at work, as does the Schumannesque cleanness of the ensuing episode’s dialogue between melodic piano octaves and punctuating harmonic strings. Soon the main theme burgeons momentarily in E major. The thematic material of the first movement now becomes more prominent. Some ingeniously resourceful combination of these ideas with those of the slow movement ensues (embracing a mischievous false recapitulation in the key of F major, not F sharp) before a radiant statement of the inspired second subject from the work’s first movement bursts forth in A major. This, however, is not allowed to gain ideas above its station, and nor are we as near the end of the work as its appearance seems to suggest. The generalized example of Fauré and the specific one of Dvorák’s A major Piano Quintet seem to compete amicably (and convincingly) for the limelight. A recapitulation beset by agreeable sleights-of-hand extends the canonic and other possibilities of the music in an F sharp major coda which is in no hurry to end the proceedings but which, thanks to the memorably distinct nature of the principal themes, never threatens to outstay its welcome." (source: Hyperion)
Makowski Biel Aiken Nowak 2021
Piosenka pochodzi z płyty „Nie stawiam na lepsze jutro”, wydawnictwo Soliton 2021 (premiera 19.11.2021) POSŁUCHAJ NA SPOTIFY I W INNYCH SERWISACH: (http•••) ZAJRZYJ NA FACEBOOKA: (http•••) SUBSKRYBUJ: (http•••) Autor tekstu: Ryszard Makowski Kompozytor: Ryszard Makowski Szalony plan To wernisaż dziwnych dzieł Wokół sama czerń i biel Paru snobów ekscentryczny szmer Nie wiem skąd tu wzięłaś się Parę lat nie było cię Czule szepczesz Że wciąż kochasz mnie Szalony plan By z tobą być By wierzyć znów W potoki słów Ja to znam, już znam Dziękuję ci Znany krytyk przyszedł też Zapomniałem, że ty wiesz By przy takich gościach być tuż, tuż Nie chcę wracać Do tych chwil Wciąż mi brakowało sił Ciągłych kłótni Nie chcę więcej już Szalony plan By z tobą być By wierzyć znów W potoki słów Ja to znam, już znam Dziękuję ci Pewnie, że mi jest bez ciebie źle I nie umiem sobie kogoś znaleźć Ale przecież wiem Doskonale wiem Miesiąc, dwa i znowu rozstanie Szalony plan By z tobą być By wierzyć znów W potoki słów Ja to znam, już znam Dziękuję ci Nie kuś niepotrzebnie mnie Wyłącz powab, wyłącz wdzięk Bo podszewkę twej psychiki znam Nie chcę toczyć więcej walk Kto najświętszą rację ma Kto słowami zada więcej ran Szalony plan By z tobą być By wierzyć znów W potoki słów Ja to znam, już znam Dziękuję ci Dziękuję ci Dziękuję ci Teledysk zrealizował Aleksander Makowski Ryszard Makowski – śpiew Bartosz Miecznikowski – gitary Aleksander Makowski – gitara basowa Chris Aiken - perkusja Rafał Paczkowski – aranżacja piosenek, produkcja muzyczna, realizacja nagrań i mix. Przemysław Nowak - mastering Nagrania zrealizowano w Studiu P.I.Y. Nagrania perkusji w Studiu 123 Wiosna, lato 2021 roku.
Lovett Bach Sikorski Webber Wojakowska Bielecki Kubiak Czerny Olejniczak Kowalczyk Kowalski Sierakowska Brzeziński 2018
ROK 2018 - PODSUMOWANIE: ️ Rodzina to ludzie, których kocham. Z którymi mam wspólne wartości, a nie DNA. Rodzina z wyboru, Chosen Family, is the best and only I have. W styczniu nie wierzyłam że w Szczecinie może udać się Marsz Równości. We wrześniu, zorganizowałam, wraz z ekipą cudownych ludzi, największy pierwszy marsz danego miasta w historii Polski. (Lambda Szczecin i inni). DOWIEDZIAŁAM SIĘ W 2018: ️ Że potrafię mówić i pisać tak, że ludzie płaczą słuchając i czytając. Nie ma sensu ograniczać się niewiarą w to że coś mogę zrobić, tylko robić to, co mogę. Człowiek, którego nigdy (wcześniej) nie spotkałam, potrafi wykrzyczeć mi w oczy, że mnie nienawidzi i zabije. Kamień i bluzg rzucany we mnie może dać mi siłę. Najbardziej boli cios od nibysojusznika. Igła, która maluje na skórze, leczy rany duszy/ciała. Being touched przez Osobę która jest Czystym Światłem, jeszcze bardziej leczy; mogę znów LATAĆ. Trzeba wyjść z szafy i być kim się chce. Mój płaszcz, który ktoś wtedy ważny wydrwił, wisiał w szafie parę lat, a teraz kocha go cała tęczowa Polska. Nawet jak myślę, że nie ma już nadziei, trzeba iść naprzód; a może się okazać że wydarzy się Tęczowa Rewolucja. W 2018 ODKRYŁAM że: Kluby mogą być super. Nie wiedziałam tego, bo nigdy wcześniej nie byłam w tęczowym. Do h*jowej muzy której nie cierpię mogę bawić się obłędnie, jeśli mam zajebistego kompaniona. Warto dawać drugą szansę. I trzecią. I trzydziestą. Poznań odrzucał mnie od kilkunastu lat, a teraz najbliżej przytula. NIE ZAPOMINAM, ŻE: Moją Ojczyzną jest Człowieczeństwo. NIGDY nie wiadomo co Życie przyniesie, ale ZAWSZE warto się na to otwierać. I am the greatest alive. Wszyscy, którzy przeżyliśmy, jesteśmy THE GREATEST. Cast (in order of appearance): Pathology art, Magdalena Kobus, Dennis Gabriel Kruk i Michał, Sylwia Musidlak, Aleksandra VuVan, Barbara Ewa Wojtaszek, Nellie Lovett, Ritsuko Mint Patty, Kazik Pogoda, Alan Pogoda, Aleksander Paweł Bach-Gapiński / Hi, I'm Alex, Arek Kluk / Grupa Stonewall, Dominik Kuc, Jackie Branc, Jurek Owsiak, Chris Niedenthal, Hunter, Wojtek Gronwald, Bela Grodzicka, Zyziu Zych, Kacper Frankie Sikorski, Łona i Webber, Wiktoria Maria Arbaros, Małgorzata Chełchowska, Mateusz Morawski, Krzysiek Kliszczyński, Paweł Szamburski, Fil Malej, Zuzanna Kai Wojakowska, Michał Bielecki, Alicja Kubiak, Matt Krobski, Lelita Petit, Bartłomiej Patka, Kacper Leszczyński, Tomek Miłowicki, Olaf Bąk, Daro i Cesar Sobczyńscy-Bryś, Michał i Mariusz Cyrulewski, Tomasz Artur Czerny, Embraer 170, Paula Skalnicka-Kirpsza, Michał Kaźmierski, Antek Maciarenko, Łukasz Jurewicz, Paula Felix Olejniczak. Special thanks to: Oscar Kubicki & Miś, Bartosz Jurgiewicz, Adam Czerwiński, Sonia Mrzygłocka - Pyć, Gosia i Marek Zajdel, Piotr Szetela, Anka Czyńska i Fundacja Droga Wolna, Mateusz Przygodzki, Ewelina Kowalczyk , Natalia Gorczyca, Filus z Rodziną, Maciek Piasecki, Robert, Piotr i OKO.Press, Mały & Bizon / Kana, Inga Iwasiów, KOD Zachodniopomorskie (Zyndram i inni), Kolektyw Centrum Obywatelskie, Rafik i Piotr, Tade Reimus, Piotr, Jacek, Bartuof, Cezary, Judi, Kamil, Kasia, Alicja, Lena, Hipolit, Janek, Automateusz, Smelka, Rufi, Karolina, Malarz, Joanna Edyta, Mariola, Asia, Tomek i wielu innych. Very special thanks to: Michał ️ Robert ️ AUTORZY ZDJĘĆ/Photos by: Pacyfka Pictures and Words - Monika Pacyfka Tichy, Pathology Art, Tomasz Misiorny, Kaja Kwaśniewska, Łukasz Kowalski, Jackie Branc, Cezary Aszkiełowicz, Dawid Majewski, Konrad Wałaga, Krzysztof Wojtecki, Agata Sierakowska, Krzysztof Hadrian, Filip Brzeziński, Karolina Cytowicz, Jakub Orzechowski, Crissart Photography, Jarosław Gaszyński, Katarzyna Szwarc, Magda Weidner, Tomek Czerny. Tattoos by Pathology Art Artwork by Davepalumbo
Pierwszy singiel z płyty, która nie wiadomo jak się będzie nazywać i nie wiadomo kiedy się ukaże. Jedziemy z nim w trasę koncertową z zaprzyjaźnionymi kapelami: 16.02 Warszawa, Chmury + KOLUMBIA (http•••) 19.02 Szczecin, Zoo (http•••) 03.03 Gdańsk, Wydział Remontowy + GRA SÓW (http•••) 04.03 Olsztyn, Carpenter Inn + GRA SÓW (http•••) "Love Song" nagraliśmy W Dobrym Tonie Studio w dniach 20-21 listopada 2020. Realizacja nagrań, miks & master: Marcin Buźniak, Piotr Siwicki. Muzyka: WHOISWHO Tekst: Kuba Staniak Grafiki i wizualizacje: Łukasz Waberski i Joanna Chojnowska ((http•••) WHOISWHO to: Aleksander Pelc - bas/wokal Bartosz Rogaliński - gitara Filip Skaziński - perkusja Kuba Staniak - klawisze/wokal (http•••) (http•••) Tekst utworu dedykuję mojej Żonie, Agatce.
ou
- chronologie: Artistes lyriques (Europe).
- Index (par ordre alphabétique): B...